زبان SQL مختص یک شرکت یا یک سازمان نیست، البته پایه این زبان توسط شرکت IBM گذاشته شد، ولی امروزه این زبان یک استاندارد پایه برای بانک های اطلاعاتی رابطه ای تعریف می کند. بر اساس این استاندارد شرکت هایی که نرم افزار بانک اطلاعاتی تولید می کنند مثل مایکروسافت یا اوراکل زبان مختص مربوط به بانک خود را طراحی می کنند که استفاده کنندگان از آن نرم افزار می توانند از زبان SQL مختص آن نرم افزار برای کوئری گرفتن، طراحی و برنامه نویسی در بانک های اطلاعاتی استفاده کنند.

زبان SQL مختص یک شرکت یا یک سازمان نیست، البته پایه این زبان توسط شرکت IBM گذاشته شد، ولی امروزه این زبان یک استاندارد پایه برای بانک های اطلاعاتی رابطه ای تعریف می کند. بر اساس این استاندارد شرکت هایی که نرم افزار بانک اطلاعاتی تولید می کنند مثل مایکروسافت یا اوراکل زبان مختص مربوط به بانک خود را طراحی می کنند که استفاده کنندگان از آن نرم افزار می توانند از زبان SQL مختص آن نرم افزار برای کوئری گرفتن، طراحی و برنامه نویسی در بانک های اطلاعاتی استفاده کنند.

پاسخ به پرسش SQL چیست نیازمند آشنایی با یکسری مفاهیم است! همانطور که قبلاً گفتیم کاربرد زبان SQL در بانک های رابطه ای است و ما بوسیله زبان SQL می توانیم اقدام به طراحی، تغییر و کوئری گرفتن از بانک های اطلاعاتی کنیم. اما قبل از اینکه به بررسی کاربردهای زبان SQL بپردازیم توضیح مختصری در مورد بعضی مفاهیم اصلی یک سیستم بانک اطلاعاتی رابطه ای یا RDBMS بدهیم. این مفاهیم در کنار هم تشکیل یک سیستم واحد را می دهند که می توان از آن برای نگه داری و آنالیز و استخراج داده استفاده کرد. بخش های اصلی یک RDBMS به شرح زیر است:

1. بانک اطلاعاتی یا Database: بانک ها مجموعه ای از اجزای مختلف هستند که امکانات لازم برای نگه داری اطلاعات را در اختیار ما قرار می دهند. برای مثال ما برای هر سیستم می توانیم یک بانک داشته باشیم، مثل بانک اطلاعاتی سیستم مالی یا بانک اطلاعاتی سیستم منابع انسانی.
2. جدول یا Table: جداول در داخل Database قرار دارند و داده های مختلف را تقسیم بندی می کنند. برای مثال در یک دیتابیس مالی ممکن است که ما نیاز به ذخیره کردن اطلاعاتی مانند سرفصل های حسابداری و اسناد حسابداری داشته باشیم که هر کدام از این اطلاعات می توانند داخل یک جدول ذخیره شوند.
3. رکورد یا Record: رکوردها به اطلاعات ذخیره شده داخل جدول گفته می شود. برای مثال، در سیستم مالی ما نیاز به ذخیره کردن یک سند مالی داشته باشیم، این سند به صورت یک Record در جدول ذخیره می شود. هر جدول می تواند شامل تعداد زیادی رکورد باشد.
4. ستون یا Column: هر رکورد در دیتابیس شامل یکسری اطلاعات است، باز هم مثال سند مالی را بررسی می کنیم، یک سند مالی می تواند اطلاعاتی مانند تاریخ، شرح و شما سند داشته باشد، هر یک از این اطلاعات در یک رکورد در قالب یک ستون یا Column ذخیره می شوند.

همانطور که قدم به قدم جلو میرویم میخواهیم با مفاهیم مختلفی که در ارتباط با سوال SQL چیست پیش می آید آشنا شویم. دو مورد از این مفاهیم داده و اطلاعات هستند. شاید در نگاه اول فکر کنید که مفهوم این دو واژه کاملاً یکسان است و تفاوتی بین آن ها نیست! اما این فکر اشتباه است. در دنیای کامپیوتر و صد البته بانک های اطلاعاتی تمامی مواردی که شما داخل بانک اطلاعاتی و جداول ذخیره می کنید داده نام دارد.

در حقیقت داده یکسری ورودی های خام هستند که پردازشی روی آن ها انجام نشده. بعد از ذخیره داده ها ما شروع پردازش داده می کنیم و اطلاعات را از آن ها استخراج می کنیم. تفاوت داده و اطلاعات را می توانید در این مقاله مطالعه کنید.یک مثال بزنیم، در بانک اطلاعاتی حسابداری ما یکسری داده داریم به نام اسناد حسابداری، حالا ما از این داده های اسناد حسابداری می توانیم اطلاعاتی مانند گزارش سود و زیان، ترازنامه و … را استخراج کنیم. داده ها معمولاً توسط کاربران سیستم وارد بانک اطلاعاتی شده و توسط سیستم مورد پردازش قرار میگیرند تا اطلاعات تولید شوند.

زبان SQL یکسری قابلیت ها در اختیار ما قرار میدهد که در این بخش می خواهیم به بررسی این قابلیت ها بپردازیم تا پاسخ سوال SQL چیست بیشتر برای ما شفاف شود! به طور کلی در زبان SQL چهار عملیات اصلی وجود دارد که مختصراً به این قابلیت ها CRUD گفته می شود که در زیر به بررسی این قابلیت ها می پردازیم

1. ایجاد یا Create: دستورات این بخش برای ایجاد بانک ها و اجزای بانک اطلاعاتی مانند جداول یا ایجاد رکورد های جدید در دیتابیس استفاده می شوند.
2. خواندن یا Read: دستوراتی که برای خواندن یا استخراج اطلاعات از جداول استفاده می شوند در این بخش قرار می گیرند.
3. به روزرسانی یا Update: در صورتی که اطلاعاتی در جداول داشته باشیم و این اطلاعات نیاز به اصلاح داشته باشند از این دستورات استفاده می شود
4. حذف یا Delete: همانطور که از نامش پیداست برای حذف اطلاعات از این دستورات استفاده می شود.

در تعریف بانک های اطلاعاتی SQL، شما یا Schema یک مدل از بانک اطلاعاتی شامل اطلاعات جداول و نحوه ارتباط داده با یکدیگر در بانک اطلاعاتی است. در حقیقت می توان گفت که Schema یک Blueprint یا طرح کلی از بانک اطلاعاتی به ما ارائه می دهد و با نگاه به آن می توان یک دید کلی از بانک اطلاعاتی پیدا کرد. Schema شامل داده ها نمی باشد، مثل یک نقشه ساختمان که فقط یک نقشه است و هنوز ساخته نشده و برای داشتن دید کلی از ساختمان به ما می دهد.

دستورات SQL بر اساس عملکردی که دارند به دسته بندی های مختلف تقسیم می شوند. یکی از دسته بندی ها DDL یا Data Definition Language است. دستوراتی که در این بخش قرار میگیرند برای تعریف بانک اطلاعاتیاستفاده می شوند نه خود داده ها، دستوراتی برای ایجاد بانک اطلاعاتی، جداول، View ها. دستوراتی مانند CREATE که در بالا با برخی از کاربرد های آن مثل CREATE DATABASE یا CREATE TABLE آشنا شدیم یا دستور DROP که برای حذف المان های داخل دیتابیس از آن استفاده استفاده می شود در این دسته بندی قرار میگیرند.

DQL یا Data Query Language دستوراتی هستند که برای کوئری گرفتن و استخراج داده ها استفاده می شوند. دستورات DQL تغییری بر روی داده های داخل جداول ایجاد نمی کنند و فقط برای استخراج و مشاهده داده ها استفاده می شوند. در بالا نمونه ای از دستور SELECT که در دسته بندی SQL قرار میگرد را مشاهده کردید.

دستورات DML یا Data Manipulation Language دستوراتی هستند که برای ایجاد تغییرات در داده های موجود در بانک اطلاعاتی از آن ها استفاده می شود. دستوراتی مانند INSERT برای درج داده ها، UPDATE برای به روز رسانی داده ها و DELETE برای حذف داده ها از دستورات دسته DML هستند.

یکی از مباحث مهم در بانک های اطلاعاتی بحث امنیت داده ها و کنترل دسترسی کاربران به بانک های اطلاعاتی و داده های داخل آن است. در SQL یکسری دستورات وجود دارند که برای ارائه مجوز دسترسی و کنترل سایر دسترسی در بانک اطلاعاتی استفاده می شوند و این دستورات در دسته DCL یا Data Control Language قرار میگیرند. دستوراتی مانند GRANT یا REVOKE نمونه هایی از این دستورات هستند.

گاهی اوقات نیاز است که یکسری دستورات در SQL به صورت یک واحد یکپارچه اجرا شوند؟ به این معنی که موفقیت آمیز بودن عملیات مورد نظر در گرو اجرای یکسری دستورات است و در صورتی که یکی از دستورات با مشکل مواجه شود، بقیه دستورات باقی مانده نباید اجرا شود و دستورات اجرا شده قبلی نیز باید به حالت قبل برگردند یا بهتر بگویم تغییرات اعمال شده توسط دستورات قبلی به کنسل شوند. یکسری دستورات مانند COMMIT و ROLLBACK در SQL برای این منظور استفاده می شوند که به آن ها اصطلاحاً TCL یا Transaction Control Language گفته می شود.

یکی از مهمترین مواردی که برای طراحی یک بانک اطلاعاتی باید مد نظر داشت بحث نرمال سازی داده ها یا Normalization است. آشنایی با این مفهوم به طراح بانک های اطلاعاتی کمک می کند که از تکرار بیهوده داده ها در بانک های اطلاعاتی خود داری کند یا اگر جایی نیاز به افزونگی داده وجود دارد آن را پیاده سازی کند.

نرم سازی یک فرآیند تقریباً پیچیده است که در کنار دانش نیاز به تجربه نیز دارد تا بتوانیم یک بانک اطلاعاتی بهینه را طراحی کنیم. نرم سازی بانک اطلاعاتی در چهار نوع انجام می شود که به آن ها نرمال سازی فرم اول یا First Normal Form، نرمال سازی فرم دوم یا Second Normal Form، نرمال سازی فرم سوم یا Third Normal Form و در نهایت نرمال سازی حالت چهارم یا Fourth Normal Form گفته می شود. به حالت چهارم BCNF یا Boyce Codd Normal Form هم گفته می شود.

نکات امنیتی در SQL Server به شما اجازه می‌دهند با نحوه حفاظت از دیتابیس‌ها و تهدیدات احتمالی آشنا شوید. صرف نظر اینکه شما از میان انواع نسخه های SQL Server ، کدام یک را انتخاب می‌کنید، همچنان این سیستم در معرض تهدید است و امنیت آن حتی برای باتجربه‌ترین مدیران پایگاه داده (DBA) نیز امری نگران‌کننده محسوب می‌شود. البته باید توجه کرد که مسیر شغلی مدیر پایگاه داده (DBA) و متخصصان امنیتی سازمان، سرشار از اقداماتی است که برای محافظت از سازمان دربرابر حملات انجام می‌شوند. SQL Server به‌عنوان یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای (RDBMS)، در مدیریت داده‌های حساس، نقش محوری دارد و به همین دلیل، سازمان باید از امنیت آن اطمینان داشته باشد. در این مطلب، به شرح مهم‌ترین نکات امنیتی در SQL Server می‌پردازیم. اگر شناخت چندانی از مباحث پراهمیت SQL Server ندارید، می‌توانید ابتدا به آموزش جامع SQL Server رجوع کنید.

متداول‌ترین نکات امنیتی در SQL Server در این بخش شرح داده می‌شوند:

۱– پیاده سازی احراز هویت (Authentication) قدرتمند

یکی از نکات امنیتی در SQL Server ، استفاده از شیوه‌های احراز هویت قابل اکتفا است. توصیه می‌شود درصورت امکان، از احراز هویت ویندوز (Windows Authentication) استفاده کنید؛ زیرا این روش، از اکانت‌ها و گروه‌های موجود ویندوز استفاده می‌کند و با بهره‌گیری از مکانیزم‌های امنیتی ویندوز، یک لایه امنیتی اضافی را برای شما فراهم می‌‌کند. اگر با مفهوم احراز هویت ویندوز و کانفیگ کردن آن آشنا نیستید، می‌توانید از مقاله پیکربندی Authentication و Authorization به‌عنوان راهنما استفاده کنید. در سناریوهایی که باید از احراز هویت SQL Server استفاده کنید، به اعمال سیاست‌های قوی برای رمز عبور بپردازید. همچنین اطمینان حاصل کنید که رمزها پیچیده باشند، به‌طور مرتب تغییر یابند و در حساب‌های کاربری مختلف تکرار نشوند.

۲– اعمال اصل حداقل امتیازات (Least Privilege)

برای کاربران (Users)، نقش (Role) و سطح دسترسی (مجوز | Permission) را با کم‌ترین میزان حق دسترسی لازم برای انجام وظایفشان اختصاص دهید. از اعطای دسترسی‌های گسترده که فراتر از نیازهای شغلی افراد است، خودداری کنید. علاوه‌براین، به‌عنوان یکی از نکات امنیتی در SQL Server باید توجه داشته باشید که به‌صورت منظم، سطح دسترسی کاربران را بررسی و حسابرسی کنید تا مطمئن شوید با نقش‌ها و مسئولیت‌های فعلی آن‌ها در سازمان، دقیقاً همخوانی داشته باشد.

۳– به روز نگه داشتن SQL Server

به‌طور مرتب Patch ها و آپدیت‌های ارائه‌شده توسط مایکروسافت را اعمال کنید. این به‌روزرسانی‌ها اغلب به رفع آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده منجر می‌شوند و امنیت SQL Server را تقویت می‌کنند. برای اطمینان از اعمال به‌موقع Patch های حیاتی، بهتر است درمورد آخرین توصیه‌های امنیتی و به‌روزرسانی‌های مرتبط با SQL Server مطلع باشید.

۴– استفاده از Transparent Data Encryption

در مقاله آموزش رمزگذاری اطلاعات در SQL Server ، به بررسی چیستی و دلایل اهمیت روش رمزگذاری TDE یا همان Transparent Data Encryption پرداختیم. TDE داده‌ها را در حالت «ایستا» (Rest) روی پایگاه داده رمزگذاری می‌کند و این داده‌ها بدون دسترسی به کلید رمزگذاری صحیح، غیرقابل‌خواندن خواهند شد. این موضوع درصورت رخداد دسترسی غیرمجاز به فضای ذخیره‌سازی فیزیکی، از داده‌های شما محافظت می‌کند که یکی از مهم‌ترین نکات امنیتی در SQL Server محسوب می‌شود. توجه کنید که از کلیدهای رمزگذاری به‌طور مرتب و در مکان‌های امنی جدا از Backup های پایگاه داده، پشتیبانی بگیرید.

۵ – فعال سازی SQL Server Audit

از قابلیت SQL Server Audit برای پیگیری و ثبت فعالیت‌های پایگاه داده استفاده کنید تا گزارشی از اینکه چه کسی، چه کاری و چه زمانی انجام داده است را در اختیار داشته باشید. مشخصات حسابرسی را متناسب با نیازهای امنیتی خود و با تمرکز بر رویدادهای مهم مانند خرابی ورود به سیستم، تغییرات مجوز و همچنین تغییرات داده تعریف کنید.

۶– امنیت اتصالات شبکه SQL Server

برای محدودکردن دسترسی به SQL Server، قوانین Firewall را اجرا کنید. این کار با محدودکردن Connection ها، فقط به منابع قابل اعتماد صورت می‌گیرد. از VPN یا IPsec به‌منظور ایمن‌سازی ارتباطات بین SQL Server و کلاینت‌ها استفاده کنید، به‌خصوص اگر اتصالات ازطریق شبکه‌های عمومی (Public) یا غیرقابل اعتماد برقرار شود.

۷– غیرفعال سازی سرویس ها و ویژگی های بلااستفاده

یکی دیگر از نکات امنیتی در SQL Server این است که شما باید هرگونه قابلیت و سرویس SQL Server که برای عملیات شما ضروری نیست را غیرفعال کنید. این کار سطوح بالقوه حمله‌های مخرب را به حداقل می‌رساند. به‌طور منظم قابلیت‌ها و سرویس‌های نصب‌شده را بررسی کنید و مطمئن شوید که فقط اجزای ضروری فعال هستند.

۸– رمزگذاری داده های در حال انتقال

برای رمزگذاری داده‌هایی که بین SQL Server و کلاینت‌ها منتقل می‌شوند، از SSL یا TLS استفاده کنید. این کار از صحت و محرمانه‌ماندن داده‌ها در طول انتقال محافظت می‌کند. ضمن اینکه اطمینان حاصل کنید که کلاینت‌ها برای جلوگیری از حمله man-in-the-middle، اعتبارسنجی Certificate مربوط به SSL/TLS سرور SQL را انجام می‌دهند.

۹– پشتیبان گیری مستمر از پایگاه داده

تهیه نسخه پشتیبان یا همان Backup باید به‌صورت منظم انجام شود؛ زیرا درصورت نقض امنیتی یا ازدست‌رفتن اطلاعات، نسخه Backup برای بازیابی داده‌ها نقش کلیدی خواهد داشت. اطمینان حاصل کنید که از نسخه‌های پشتیبان رمزگذاری‌شده استفاده می‌کنید و این نسخه، در مکان امنی نگهداری می‌شود. علاوه‌براین، توصیه می‌شود فرآیند بازیابی نسخه پشتیبان را به‌صورت دوره‌ای آزمایش کنید. برای حل مشکلات پایگاه داده SQL ، مانند انحراف و غیرقابل دسترسی‌بودن پرونده‌های پایگاه داده، می‌توانید از ابزارهای بازیابی SQL شخص ثالث استفاده کنید.

۱۰– اعمال ممیزی های امنیتی منظم

به‌عنوان یکی از نکات امنیتی در SQL Server و برای اطمینان از انطباق با سیاست‌های امنیتی و شناسایی آسیب‌پذیری‌های بالقوه، به‌طور مرتب، ممیزی‌های امنیتی انجام دهید. پیکربندی‌های SQL Server، سطوح دسترسی کاربران و تنظیمات امنیتی خود را به‌صورت دوره‌ای بررسی و ارزیابی کنید.

۱۱- خاموش کردن سرویس مرورگر SQL Server

سرویس مرورگر SQL Server به مدیران SQL و کاربران مجاز اجازه می‌دهد تا نمونه‌های پایگاه داده را در شبکه کشف کنند و نیازی به اختصاص شماره پورت به نمونه‌ها ندارد. با این وجود، این موضوع به برخی اجازه می‌دهد که از منابع موجود SQL Server اطلاعاتی کسب کنند. بنابراین، هنگام اجرای نمونه پیش‌فرض SQL Server، باید سرویس SQL Server Browser را خاموش کرده یا اینکه پورت دیگری را برای استفاده از آن در برقراری ارتباط پیکربندی کنید.

۱۲– استفاده از پسوردهای قوی

باید برای همه حساب‌های مدیر پایگاه داده ، یک رمز عبور قوی داشته باشند تا دربرابر حملات Brute-Force مقاوم شوند.

نکات امنیتی در SQL Server که برای انتخاب گذرواژه باید به آن‌ها دقت کنید عبارتند از:

• گذرواژه‌ها باید حاوی حداقل ۱۰ نویسه، شامل حروف بزرگ و کوچک، اعداد و کاراکترهای خاص باشند. از رمزهای عبور آسان برای حدس‌زدن، مانند «password» ،«qwerty» یا نام و تاریخ تولد همسرتان خودداری کنید.
• از استفاده رمز عبور مشابه برای چندین سیستم خودداری کنید.
• پسورد خود را به‌صورت دوره‌ای تغییر دهید.
• از ابزارهای مدیریت رمز عبور با یک کلید اصلی (Master Key) قوی، برای ذخیره چندین گذرواژه استفاده کنید.
•  درمورد غیرفعال‌کردن و حذف Login ها آگاه باشید.

اگر از ورود به سیستم برای مدت طولانی، مانند یک ماه یا بیشتر، استفاده نشده، باید آن را غیرفعال و سپس درصورت نیاز، دوباره آن را فعال کنید. در این شرایط، بهتر است به جای حذف Login از سیستم، آن را غیرفعال کنید. با این وجود، شما باید ورودهای خود را به‌صورت دوره‌ای مرور کرده و مواردی که بیش از یک سال پیش غیرفعال شده بودند را حذف کنید.

۱۳– جداسازی سرور پایگاه داده

از مهم‌ترین نکات امنیتی در SQL Server این است که سرورهای پایگاه داده تولید باید تا حد امکان از سایر برنامه‌ها و خدمات جدا شوند. سیستم‌عامل‌ها باید به تعداد اندک باشند و فقط سرویس‌های لازم نصب و اجرا شوند. بنابراین، برنامه‌های اضافی دیگری را نصب نکنید، مگر اینکه آن برنامه خاص، موردنیاز سرور پایگاه داده باشد. براساس اندازه محیط، باید SQL Server خود را در یک بخش شبکه محدود VLAN قرار دهید تا فقط ترافیک مجاز بتواند به آن منتقل شود. به‌طور معمول، فقط یک سرور برنامه یا وب‌سرور، مستقیماً با پایگاه داده ارتباط برقرار می‌کند؛ از این رو، می‌توان سیاست‌های شبکه نسبتاً محدودکننده‌ای را برای جلوگیری از اتصالات غیرقانونی اعمال کرد. اما شما هرگز نباید سرور پایگاه داده خود را به اینترنت در پورت‌های ۱۴۳۳/۱۴۳۴ (MSSQL) و ۳۳۰۶/۳۳۰۷ (MySQL) باز کنید.

۱۴– محدودسازی ترافیک SQL

سرورهای پایگاه داده معمولاً فقط توسط تعداد محدودی از سرورهای دیگر استفاده می‌شوند؛ لذا ضروری است که به‌عنوان یکی از نکات امنیتی در SQL Server ، دسترسی به پورت‌های این پایگاه داده‌ها از سایر مناطق شبکه محدود شود. این کار با اعمال محدودیت بر ترافیک SQL و اجازه‌دادن به ارتباط فقط از آدرس‌های IP خاص، امنیت سرور را تضمین می‌کند و از وقوع مشکلات ناشی از تهدیدات مخرب یا دستگاه‌های آلوده جلوگیری می‌کند.

در مواردی که نیاز به اتصال مستقیم مشتریان به پایگاه داده وجود دارد، باید همین رویکرد امنیتی را به کار گرفت و دسترسی را به آدرس‌های IP مشخص یا حداقل به یک زیرشبکه معین محدود کرد. توجه داشته باشید که این نقاط پایانی باید به دقت محافظت شوند تا از اسکن یا حملات بدافزاری به سرورهای SQL جلوگیری شود. محافظت از این نقاط می‌تواند ازطریق استفاده از ابزارهای امنیتی مانند iptables در سیستم‌عامل لینوکس، فایروال ویندوز، یا به‌طور ایده‌آل، با استفاده از دستگاه‌های فایروال اختصاصی انجام شود. این رویکردها به اطمینان از یک محیط امن و قابل اعتماد برای داده‌ها و ترافیک شبکه کمک می‌کنند.

۱۵– محافظت در برابر SQL Injection

محافظت در برابر SQL Injection ، یک اقدام امنیتی حیاتی برای هر برنامه‌ای است که با SQL Server یا هر سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای دیگری تعامل داشته باشد. SQL Injection نوعی حمله است که قراردادن دستورات مخرب SQL در یک فیلد ورودی برای اجرا را شامل می‌شود. به‌عنوان مثال، برای تخلیه محتویات پایگاه داده برای مهاجم استفاده می‌شود. این کار می‌تواند منجر به دسترسی غیرمجاز به داده‌های حساس، خرابی داده‌ها یا حتی ازدست‌رفتن آن‌ها شود.

برای کاهش خطر حملات SQL Injection ، روش‌های متعددی وجود دارد که شامل محدودکردن امکانات کاربران برای انجام عملیات‌های نامتعارف است. یکی از این راهکارها به‌عنوان یکی از نکات امنیتی در SQL Server، استفاده از استور پروسیجر (Stored Procedures) به جای کوئری‌های مستقیم SQL است. استور پروسیجرها تنها پارامترهای ازپیش‌تعیین‌شده‌ای را می‌پذیرند و فقط اجازه اجرای تعداد محدودی از عملیات‌های خاص را می‌دهند. این ویژگی‌ها به جلوگیری از ورود داده‌های مخرب به پرس‌وجوهای SQL خام کمک می‌کنند. با توجه به اینکه حملات SQL Injection همچنان یکی از شایع‌ترین و خطرناک‌ترین آسیب‌پذیری‌ها در وب‌اپلیکیشن‌ها به‌شمار می‌آیند، ضروری است که توسعه‌دهندگان و مدیران سیستم از روش‌های جامع و به‌روز امنیتی استفاده کنند تا از این تهدید به‌طور مؤثر محافظت نمایند.

SQL Server از داده‌های حساس شما، از سوابق مالی گرفته تا مسائل محرمانه تجاری، محافظت می‌کند. درنتیجه، اقدامات امنیتی حیاتی هستند؛ چراکه با استفاده از نکات امنیتی در SQL Server ، از دیتای باارزش دربرابر سرقت توسط هکرها محافظت می‌شود و خطر باج افزار یا تهدیدات داخلی به حداقل می‌رسد. درعمل، شما با اولویت‌دادن به امنیت، به میزان قابل توجهی احتمال وقوع این تهدیدات را کاهش می‌دهید و یکپارچگی و دسترسی به داده‌های حیاتی SQL Server خود را تضمین می‌کنید.